Afgelopen maand was er na ons bedrijfsfeest een afterparty, waarbij iedereen zijn/haar telefoon in moest leveren. Een paar seconden dacht ik: hoe ga ik dit dan vastleggen? Maar even later besefte ik hoe zeldzaam het is om volledig in een moment te zijn, zonder de drang om content te maken en delen.
Het deed me denken aan ABBA Voyage in Londen, waar ik vorig jaar was. Ook daar was het maken van foto’s of video’s niet toegestaan. Geen camera’s in de lucht, geen schermen tussen mezelf en het podium. Alleen ik, de muziek en een zaal vol mensen die allemaal hetzelfde meemaakten. In volle aandacht voor de show en voor elkaar.
Dat dit soort momenten zeldzaam worden, zegt veel over hoe we evenementen vandaag de dag beleven. En het roept vragen op. Waarom kiezen organisatoren steeds vaker voor een verbod op telefoons? Wat winnen we daarmee? En wat verliezen we?
De opkomst van ‘phone-free’ evenementen
Wat ooit een uitzondering was bij shows van artiesten als Jack White of Bob Dylan, wordt inmiddels een trend die zich uitbreidt naar bedrijfsevenementen, clubnachten en concerten. Bij binnenkomst lever je je telefoon in of wordt hij verzegeld in een pouch die je pas bij vertrek weer mag openen.
Sommige organisaties werken met speciale diensten die het hele proces professioneel en discreet regelen. De motivatie achter zo’n keuze verschilt per evenement, maar draait vaak om hetzelfde principe: het versterken van de beleving.
Voor veel organisatoren gaat het niet om controle, maar om het terugbrengen van iets wat verloren dreigt te gaan. Een concert, een feest of een voorstelling is in de kern een live-ervaring. Iets dat je samen beleeft, in het moment.
Wat je terugkrijgt als je je telefoon inlevert
Zodra je het ongemak van het inleveren van je telefoon hebt losgelaten, ontstaat er stiekem iets bijzonders. Je merkt dat mensen om je heen meer aanwezig zijn. Er is oogcontact, er wordt onderling gelachen en gedanst zonder afleiding. Het podium voelt dichterbij. Artiesten spelen niet meer voor een muur van schermen, maar voor mensen die echt kijken.
Voor de makers van een show zoals ABBA Voyage is het essentieel. De ervaring is zorgvuldig ontworpen, met technologie die het publiek moet onderdompelen in illusie. Een filmpje op social media zou afbreuk doen aan de gecreëerde magie.
Maar ook op kleinere schaal zie je het effect. Een clubnacht zonder telefoons voelt intiemer. Je krijgt het gevoel dat je onderdeel bent van iets wat je niet kunt terugspoelen of herbeleven. Je móet er dus bij zijn geweest.
Wat je mist als je niks mag vastleggen
Toch heeft het verbod ook een keerzijde. In een tijd waarin zichtbaarheid alles lijkt, betekent het uitsluiten van telefoons dat je bewust afstand doet van de kracht van sociale media. Geen stories, geen aftermovies van bezoekers, geen momenten die je kunt taggen.
Voor evenementen die drijven op community, online cultuur of branding, kan dat verlies groot zijn. Een feest leeft online soms net zo sterk als op de dansvloer. Content van bezoekers is niet alleen een herinnering, maar het is ook een vorm van ‘gratis’ promotie.
Daarnaast zijn er bezoekers die hun avond juist willen vastleggen. Voor mensen zoals ik hoort het maken van content juist bij de beleving. En dan zijn er nog influencers, contentmakers of pers die hun werk niet kunnen doen zonder toestemming om te filmen of fotograferen.
Organisatie moeten dus helder zijn in de communicatie. Leg uit waarom je kiest voor een telefoonverbod en overweeg alternatieven. Denk aan een contentmoment vooraf of aan een officiële set foto’s die bezoekers na afloop kunnen delen.
Een zoektocht naar balans
Uiteindelijk draait het allemaal om het vinden van de juiste balans. Een feest of show zonder telefoons is geen universele oplossing. Wat bij het ene publiek werkt, kan bij het andere averechts uitpakken.
Er zijn manieren om slim om te gaan met de spanningslijn tussen controle en creatie. Je kunt bepaalde delen van een avond telefoonvrij maken en andere juist openstellen. Of werken met een groep geaccrediteerde makers die wél mogen filmen onder duidelijke voorwaarden.
Voor concepten die draaien op visuele cultuur, zoals urban clubnachten of modeshows, is zichtbaarheid vaak essentieel. In die context kan een totaalverbod botsen met het DNA van het evenement. Maar bij intieme concerten of theatrale belevingen, waar de magie in het moment zit, kan het juist een versterking zijn.
Offline als nieuwe luxe
We zijn gewend geraakt aan een wereld waarin alles vast te leggen is. In dat licht voelt het niet mogen opnemen inmiddels bijna als een luxe. Een manier om even los te komen van het altijd-aan staan. Om niet te hoeven denken aan kadrering, licht of online engagement. Alleen muziek. Alleen mensen. Alleen nu.
Toch is het geen zwart-witverhaal. Het verbieden van telefoons op evenementen is geen doel op zich, maar een middel. Een keuze die je bewust moet maken, afgestemd op je publiek, je verhaal en je merk.
In die zin gaat de discussie over veel meer dan telefoons. Het gaat over beleving. Over controle. Over cultuur. En over de vraag of je publiek toeschouwer wil zijn, of deelnemer.